Vakantie

Lieve Wies,

Grappig om te lezen dat ik in mijn vorige blog schreef dat je 'al' 3 dagen bij ons was. Inmiddels is het al ruim 3 weken! Het gaat snel. We merken wel dat je hard groeit, maar als je foto's vergelijkt zie je het pas echt goed. 

In de afgelopen weken en nog de komende 1.5 week is het midden van je 'socialisatieperiode'. Wij zijn lekker met je op vakantie geweest, en wat hebben we daar met je 'gesocialiseerd'! Het is de bedoeling dat je pups tussen 8 en 12 weken eigenlijk alles laat zien, waar ze in hun latere leven mee te maken krijgen. Wat ik erg spannend heb gevonden is met name andere honden en hun cadeautjes op de grasvelden. Ik was al opgelucht toen je daags voor de vakantie je tweede inenting kreeg, weer een stapje dichter bij 'veiligheid'. Aanstaande vrijdag krijg je de derde en dan zijn we gelukkig safe. In deze blog deel ik een stuk van het socio-en.

Om te beginnen hebben we het openbaar vervoer uitgeprobeerd. Je bent zowel in de kar als op eigen beentjes in de bus, metro en trein geweest. In eerste instantie stekker je wat rond en je vind het maar vreemd dat àl die mensen je niet één voor één komen begroeten. Dat de de bus rijdt, maakt je niet heel veel uit. Jij bent natuurlijk al héél wat gewend in die kar van je, waar je ondertussen niet meer in piept. Dus na verloop van tijd, wanneer je ervan verzekerd bent geraakt dat men écht niet met je komt spelen, ga je gewoon rustig liggen op de vloer.

Wij hadden ook vakantie, dus we zijn lekker de terrasjes afgestruind. En daar gedraag jij je ongeveer hetzelfde als in het ov.

We zetten een lekker bakje water voor je neer en zolang jij in de schaduw kunt ben je tevreden.

Dat is wel écht een voorwaarde voor je. Je bent een keurig hondje op nieuwe plekken en je piept niet in de kar, behàlve als je 't warm hebt. Dan blijf je maar rondjes draaien en piepen. Je hebt echt een hekel aan de zon. Daarin zijn jij en ik ontzettende tegenpolen, want waar ik het liefst naar één of ander tropisch oord zou verhuizen, zou jouw voorkeur waarschijnlijk uitgaan naar bovenkantje Scandinavië. 

Behalve ov en terrasjes hebben we ook wat marktjes met je bezocht. De eerste was klein beginnen, een maandagmorgenmarkt in Brouwershaven. Jij verzette geen stap. Téveel indrukken; andere hondjes, mensen, zoveel geuren... Je wist gewoon niet waar je naartoe moest, wilde overal tegelijk heen. Maar dit ging al heel rap beter op de (iets grotere) markt in Renesse. Als je andere hondjes ziet, dan is er geen kans dat je netjes meeloopt. En met kindertjes ook niet; die moet en zal je knuffelen. Maar zolang die twee een beetje op afstand blijven huppel je vrolijk een stukje mee. En uiteindelijk op de grootste markt in ZIerikzee deed je het supergoed. Daar ben je lekker verwend door de meneer van de dierenkraam, die jou, toen hij je zag, spontaan een snoepstaafje gaf. 

Wat we hebben gemerkt is dat je over de binnenkant van je eigen beentjes heen plast. Dat is heel vervelend omdat je haren daar gaan samenkleven en verklitten. ik heb geprobeerd om het voorzichtig los te kammen, maar dat is een marteling. En ik geloof niet dat je je aanstelt want dan trek ik iedere haar eruit. Dus daar ben ik gauw mee opgehouden en we hebben je even met je pootjes onder water laten staan. Dan weekt het een beetje los, daarna drogen en dan borstelen gaat stukken beter.

Vrouwtje föhnt je vacht.

Je vind het maar niets. Op deze foto had je je koppie op de rand van de wasbak gelegd en dat doe je steeds als je iets een beetje spannend vindt en steun zoekt. In de bus deed je het in 't begin ook; je hoofd op de stoel leggen en wachten tot je geaaid wordt. En in de auto precies hetzelfde. In de auto ben je nu trouwens ook al een paar keer geweest en dat doe je fantastisch. We zetten je voorin tussen de benen en dan leg je eerst je hoofd op de stoel, maar daarna ga je op de grond liggen tukken. Het ritje naar Brouwershaven was zó knap.. je ging eerst wat draaien, zelfs wat piepen, toen heb ik de ventilator aangezet en ging je daarin liggen tukken. Op een gegeven moment stond je op en heb ik de auto aan de kant laten zetten omdat ik dacht dat je uit moest. Je stapte uit en ging gelijk plassen en poepen en daarna moest je overgeven. Ik vond het super knap dat je het niet in de auto gedaan had en dat je in staat was om het aan te geven. De volgende ritjes heb je overigens niet meer overgegeven. 

Thuis zijn we inmiddels begonnen met een online puppycursus, met allemaal filmpjes die ons helpen jou een en ander bij te brengen. Zitten begreep je al heel snel en al het andere leek er niet echt in te gaan. Maar... Toen je de wonderlijke grens van 10 weken bent gepasseerd heb je een enorme sprong gemaakt. Je gaat nu op commando in de bench, kunt zelfs 'blijven' en komt er dan weer uit als we je daarvoor roepen. Je kunt ook netjes zittend blijven en je begint te leren 'wachten' op het eten. Op de een of andere manier vind je 'af' ontzettend moeilijk. Dit begrijp je alleen als we echt met een vinger voor je neus op de grond duwen, en dan kies je er meestal voor om een soort duik richting de grond te maken en onderwijl in de vinger te happen. Dat is nog even oefenen dus:-) Volgende week zondag beginnen we met de puppycursus in het Lage Bergse Bos. We zijn van de week even op de fiets een voorproefje gaan nemen, we zijn erg benieuwd. Volgen doe je nog steeds vrij goed, maar als je ergens erg bekend bent ren je af en toe weg. Als wij dan weglopen, kom je er wel al snel weer achteraan gehold. Want ons kwijtraken, dat wil je gelukkig niet.

Volgende keer vast meer over de puppycursus!